“...Razmišljajući da li Gospodar svjetova spominje moj narod i druge male (evropske)

muslimanske zajednice tražio sam u Kur'anu tri kriterija neophodna za opstanak i zdravu

progresiju jednog naroda, a to su: simboli moći, simboli radinosti i pravovremeni

interpretatori realnosti, tj. sadašnjosti i neposredne budućnosti. Te kriterije sam našao u

osamnaestom ajetu poglavlja En-Neml koji glasi – „...reče mrav: 'O mravi! Uđite u

nastambe svoje (da) vas ne zgnječi Sulejman i vojske njegove, a oni ne opaze.'“

Postoji više zanimljivih paralela između tog ajeta i današnjeg stanja Bošnjaka jer taj ajet

nosi u sebi jasne smjernice za opstanak malih evropskih naroda, pošto spominje

neophodne simbole i inteligenciju koja pravovremeno otklanja kolektivno zlo pribavljajući

dobro. Mravlje nastambe koje se spominju u ajetu su paradigma za bošnjačke institucije u

koje moramo ući i bdjeti nad živim društvenim procesima. Poput Sulejmanovog, a.s.,

mrava koji ima po svoju zajednicu sudbonosnu ulogu pravovremenog tumača životnih

okolnosti, tako su u našem slučaju to institucije interpretatorice sadašnjosti i

prepoznateljice tamnih oblaka ekonomsko-političkih najezdi. Ovaj ajet nas uči da nas

institucionalno nepravovremeno te nedovoljno jasno i glasno artikuliran nacionalni glas –

uprkos dobroti duše, neuprljanom moralu i vrhuncu radinosti jedne zajednice! - može

učiniti čak i kolateralnom žrtvom blagonaklonih centara moći koji neće moći čuti naše

glasove niti nas opaziti...”